O zmianach wiekszych i mniejszych:)

Słowa, słowa, słowa-tak było u Szekspira, a u mnie zmiany, zmiany, zmiany, no może nie tak liczne, ale jednak zmiana jakaś w moim życiu nastąpi:)

Otóż moi kochani od wtorku idę do pracy:)

 Zanim zaczniecie mi gratulować, to przyznam Wam się szczerze, że nie skaczę ze szczęścia pod sufit, ale też łez rzewnych nad tym faktem nie wylewam. Szału nie ma. Nie jest to praca w zawodzie, nie jest to praca specjalnie fascynująca, ani płatna dobrze (w najmniejszym stopniu), ale nie ma co prawić o tym, czym ta praca nie jest, może dla zdrowia psychicznego lepiej mówić o tym czym ta praca jest. Jakie walory przedstawia? Hmm dla kogoś kto bez pracy był dwa lata (z przerwami) sam fakt, że praca w ogóle JEST powinien być już argumentem unoszącym ze szczęścia nad ziemią. Ogromnym plusem jest to, że praca ta jest w firmie państwowej, pewnej, z której jak podskoczy najniższa krajowa nikt mnie nie wyrzuci w ramach oszczędności, minusem jednak jest umowa na zastępstwo, plusem, że owe zastępstwo może trwaaać i trwaaać. No ale do rzeczy!!

Od wtorku rozpoczynam pracę w uniwersyteckiej bibliotece, napięcie rośnie...jako młodszy bibliotekarz...(brzmi ładnie)...jako magazynier/magazyniarka?...napięcie maleje gwałtownie:)

Na rozmowie, której nie traktowałam jako rozmowy szczególnie znaczącej (po prostu zaniosłam CV) dowiedziałam się wszystkiego co najgorsze na temat pracy w magazynie, że bywa fizyczna, że kurz, że alergię, że dwie zmiany (7-15, 10-18, w wakacje i czas świąteczny jedna zmiana 7-15 buuu!-pora dla sowy zabójcza!) że kiepsko, że mam wyższe wykształcenie, i to praca poniżej moich kompetencji.

 Ja niewzruszenie odpowiadałam, że mnie to nie przestrasza, że nie takie rzeczy się w życiu robiło, że ja muszę pracować. Zrobiła ta moja szczera postawa dobre wrażenie i do pracy zostałam przyjęta:) No!

Już jestem po szkoleniu, już wiem na czym polegać będą moje obowiązki. Będę obsługiwać magazyn czasopism i książek językowych. Mam już przygotowany ciepły zestaw rzeczy nie najładniejszych, bo zapomniałam dodać, że tam nie najcieplej jest, a o wszędobylskim kurzu już wspomniałam:) Do tego ta CISZA! Ja rozumiem na górze w czytelni, ale tam na dole, w samotni? Ponoć mogę słuchać radyjka, ale czy usłyszę wtedy windę przybywającą z góry na dół z zamówieniem? (winda znajduje się w pomieszczeniu przejściowym za zamkniętymi drzwiami, wieje tam jak diabli) w ciszy ją ledwo słychać...hm ale tyle godzin bez Trójki!!! NIE! Tak się przez te lata przyzwyczaiłam do towarzystwa Trójeczki, że jakoś sobie tego nie wyobrażam. We wcześniejszych pracach radyjko mi grało. CISZA i pan Boguś mój magazynowy nowy kolega, z którym będę się spotykać przez kawałek zmiany stanowią punkty zapalne owego przedsięwzięcia zwanego pracą. 

 Ogromnym plusem tej pracy jest to, że jak się sprawdzę, to oni mnie wyciągną z dołu i pójdę na górę. Wyjdę z  podziemia z konspiracji wyjdę być może. Za rok do użytku ma być oddana nowa siedziba więc realne szanse na stałą, bezpieczną pracę są. A że nie w zawodzie. No cóż. Taki kraj. Z tych wszystkich dotychczasowych możliwości ta praca wydaję się najbardziej normalna. Bo co wcześniej? 10 godzin pięć dni w tygodniu przed kompem, albo stanie w sklepie trzy 12 godzinne dniówki? No nie:) Szanujmy swoje oczy i nogi. Należy mieć tylko nadzieję, że nie mam alergii na kurz i że jakoś ta moja sowia natura się przestawi na takie poranne pory:)

*************************************************************************

Zmiany zaszły także w naszym tzw: salonie. Wzięło mnie znienacka na małe przemeblowanko. Szafa przeszła z lewa na prawą, fotel się przesunął i zrobiło się gustowne miejsce dla mojej nowej toaletki, którą już Wam przedstawiałam. Póki co pozostanie w starej, oryginalnej szacie. Dobrze się prezentuje nasz salonik. Klimatycznie i przytulnie:)

Proszę bardzo:

Jak wchodzę do pokoju (cytując klasyka) to po lewej ręce...

a po prawej ręce jest tak:)

Kilka dni temu dokonałam wymiany (że ja na to wcześniej nie wpadłam) w moim antykwariacie. Za kilka niepotrzebnych mi książek (uważam, że powinnam dostać za nie więcej pieniędzy!) i dopłaceniu 10zł kupiłam książkę, na którą czaiłam się już dłuższy czas. Ale dotychczas za kwotę 20zł (bo tyle kosztowała normalnie) udawało mi się kupować więcej niż jedną sztukę, więc ta książka leżała w kategorii drogie:) Jednak i przyszedł czas na nią. I tak cierpliwie na mnie długo czekała:)

Do tego, że zaopiekować się książką muszę czym prędzej przekonała mnie pewna Karolka:)

Ostatnio w sklepie Tesco po wyłożeniu zakupów na taśmę zrobiło mi się śmiesznie. Jakiś tak zestaw niecodzienny:)

Gazetę Sens (zawsze się uśmieje pytając w kiosku czy jest Sens?) kupuje od pierwszego numeru. Nie budzą we mnie treści w gazecie zawarte takich emocji jak kiedyś, ale kupuje...taki los zbieracza:) Do pora i Activi stosunku emocjonalnego nie mam:)

Pietruszkowa tancereczka w zupie ogórkowej żywota swego dokonała:)

Ostatnią informację żeby Was nie drażnić zostawiłam na koniec. Otóż moi drodzy wygrałam u Maleństwa z Półeczki z niebieskimi migdałami http://poleczkazmigdalami.blogspot.com/ w znakowej rozdawajce książkę.

 Wybrałam Manna i Maternę:)

I jeszcze jedno słowo o nowej akcji społecznej mającej na celu promowanie książek "Nie czytasz? Nie pójdę z Tobą do łóżka", w której udział wzięli znani i lubiani:)) 

Sylwia Chutnik

Kot. Po prostu kot:)

Kazimiera Szczuka:)

Jacek Dehnel:)

Z ostatniej chwili:
 Zmarł Vaclav Havel:(

Z przedostatniej chwili:


Wczoraj zmarła Cezaria Evora:(

Co za rok!:(((