Powiedzieć, że jest bosko, to nic nie powiedzieć, czyli jak to ani trochę się nie smucimy:)

Powiedzieć, że jest bosko, to nic nie powiedzieć, że się posłużę frazą Pilchową. Wiecie co ja teraz robię?

Siedzę sobie przy kompie Mag, moczę obolałe stopy w misce z osolona wodą w środku...dygresja, że niby sandały z Ecco najwygodniejsze? Może i tak, ale moje stopy chyba nadal nie rozumieją, że mają się cieszyć, bo wygodnie ma im być, a nie jest. Po drugie pojęcie odległości w nomenklaturze mieszkańców Wrocławia nieco się różni  od mojego. Tak więc to, że Mag mówi, że coś jest blisko, wcale tak blisko nie jest. Na szczęście ja lubię chodzić, gorzej z moimi palcami u stóp obu (tymi obok malucha), które chodzić chyba nie lubią i sygnalizują ów fakt bezlitośnie pęcherzami dość bolesnymi. UUU.

Koniec dygresji...tak więc siedzę sobie przy kompie naszej Mag i stopy sobie obolałe moczę, za chwilę znów wyruszamy w drogę, bo na dachu kina odbędzie się za niedługo seans filmu "Casablanca". Widziałam film już wiele razy, ale nigdy na dużym ekranie, o dachu już nie wspominając. Za nami moc atrakcji. Na wrocławskim rynku Busker Bus (artyści uliczni) dwa razy płakaliśmy ze śmiechu na występie Shiva Gring, co też ten człowiek wyczynia!!

Byliśmy także z mężem na nowym Allenie. Milutko, milutko, ale szału nie ma, oj nie ma.

Mag i jej luby dbają o nas bardzo. Czujemy się bardzo zaopiekowani. W ogóle mam wrażenie, że znam się z Mag nie od przedwczoraj, a od bardzo dawna:)

Wczorajszy dzień zakończyliśmy grą w Chińczyka. Ilość endorfin jaka mi się wczoraj wytworzyła podczas gry mało mnie nie zabiła. Powiedzieć, że było śmiesznie, to nic nie powiedzieć!

Dobra uciekam, bo sesja zdjęciowa za moimi plecami ma miejsce. Maż szaleje z aparatem. Wiecie co? jest tak świetnie, że wcale nie chcę mi się nigdzie lecieć hihi

Pozdrawiam wszystkich od siebie i od Mag, jej lubego i małżona:)