Pozytywny ciąg dalszy...fabriken, fabriken:)

Jak myślicie poszłam wczoraj do fabriken, fabriken? Tytuł posta wskazuje, że tak i że zmieniło się cosik na lepsze.

I owszem się zmieniło troszkę na lepsze. Ale po kolei.

Wczoraj wieczorem podjęłam decyzję, że jednak ile by to nie kosztowało będę tam chodzić, na kilka godzin dziennie. Przede mną dwa wydarzenia kulturalne w mieście. 2.X Punky reagge live z Farben Lehre i co najważniejsze z Zielonym żabkami i z Ga-Ga-smaki młodości, a 26.X wielkie wydarzenie muzyczne Teatr Żydowski z Warszawy przybywa do nas ze Skrzypkiem na dachu!!!! WOW. 

Na te dwa bilety chyba zdołam uciułać. Zapłacę za nie swoimi pieniążkami ot co!

Tak więc poszłam sama ze sobą na układ, że jeśli cena za pudełko, a tym samym za godzinę nie podskoczy będę tam jeździć przez te kilka dni na 4 h (szkoda nóg, kręgosłupa, czasu na dużej), a jeśli cena podskoczy będę zostawać dłużej:)

Wstałam rano wraz z mężem i 2 godziny później prułam moją rowerzycą nowiuśką, słoneczną drogą rowerową (z górki), z Trójką na uszach (akurat trafiło mi się Pink Floyd) i było mi dobrze!

Klucz do akceptacji każdej najbardziej idiotycznej pracy, za głodową stawkę jest taki: nie musiałam tam jechać, to była tylko moja decyzja, podjęłam ją ja, jednostka autonomiczna, zdecydowałam, że zamiast siedzieć w domu, wsiądę na rower i tam pojadę. Jak się zmęczę, pójdę sobie i tyle:)

 Wiadomo, że jest to sytuacja wyjątkowa, nie jestem związana żadną umową i jest to praca tymczasowa, ale poczuć taką wolność wyboru, choćby przez chwilę...bezcenne!

No dobra pojechałam, punkt 10 wjechałam na parking, a tam?

pusto. No ok, myślę się spóźnią tak, jak wczoraj dziewczęta.

Mijają minuty kolejne, nikt nie nadchodzi. No co jest! Dzwonie do męża, a mąż do mnie, że laski zrezygnowały! Wrrr. A chwile potem, że jednak nie, że negocjują z szefostwem wyższą stawkę i że zaraz będą. Czyli wychodzi na to, że tylko ja zgodziłam się pracować za tak niską stawkę. Łosica jedna no!:)) Jest fun!

Napisałam wczoraj, że moje drogie panie gówno mogą, bo tam pracują. Jakże się pomyliłam, nie doceniłam ich. Niechaj mi wybaczą!  Przyjechały w dobrych nastrojach. Sam szef by nie robił za taką stawkę (ja myślę!), i kwota podskoczyła za pudełko z 25 do 50 groszy, czyli sukces normalnie!

Najśmieszniejsze jest jednak to, że nawet przy stawce większej i tak nie wychodzimy na swoje:) Ale jest o 100% lepiej niż wczoraj.

Podejrzewam, że stawka wczorajsza specjalnie była taka niska, żeby każda inna (równie śmieszna w ogólnym rozrachunku) w porównaniu z tą pierwszą była f-a-n-t-a-s-t-y-c-z-n-a!.

Mijały dość wesoło kolejne godziny, po 4h przyszła druga zmiana (osób sztuk 2, czyli mniej), a ja postanowiłam (ja i tylko ja!), że zostanę trochę dłużej. Ostatecznie pracowało mi się dobrze, nie byłam mocno zmęczona, więc dlaczego nie? Robiłam 7 godzin, wyszłam godzinę tylko wcześniej niż reszta pań:) A co robiłam przez ten czas?

 A to:

dostaje takie o coś i...

wkładam kwiatuszka (należy pamiętać, żeby góra kwiatuszka była umieszczona w widocznym zagięciu)...

przewracam kwiatuszka, tak żeby deseczka była u góry, a kwiatuszek buzią szurał po glebie...

deseczkę przy użyciu siły mych rąk ściągam na dół. A nie jest to takie chop siup, dziś mam cały obolały kciuk prawej ręki. 

na koniec tekturkę w środku, która znajduje się mniej więcej w połowie spycham na dół, młoteczkiem dociskam dokładnie, przy użyciu siły ręki prawej znowu!:)

Za każdym razem jak spoglądałam na nazwę na opakowaniu Dicoflor (nazwa leku), a wzrok mój padał na początek wyrazu i koniec w głowie układało się niekontrolowanie słówko

 d-e-f-l-o-r-a-t-o-r! hihihi

Ile razy je pomyślałam przez 7 godzin, nie wiem, ale śmiać mi się ciągle chciało:)

 Czasem się zmieniałyśmy w czynnościach. Wczoraj na przykład kończyłam zabawę. Maziałam klejem brzegi, zaklejałam wieczkiem, a potem każde pudełeczko trzeba było docisnąć wykonując taki ruch jak przy robieniu ruskich. Obudziłam się w piątek z zakwasem w prawej ręce, a teraz zakwas się rozmnożył i zamienił w zakwasy mnogie. W związku  z tym mam problem z porządnym umyciem zębów prawidłowym ruchem wymiatającym hihi. 

Jednak wole wykonywać tą czynność niż godzinami pochylać się nad małym otworkiem w stole, w którym znajduje się podgrzewany klej, a dym wali między oczy:)

Jestem pełna podziwu dla reszty pań, bowiem dla nich to jest praca dodatkowa i potem idą na swoją zmianę normalnie. Więc tyrają fizycznie po 12h. 

Dzięki tej pracy dowiedziałam się o sobie kilku dobrych rzeczy, że jestem w stanie stać i wykonywać tą samą czynność przez wiele godzin, bez radia, w ciszy ( a wydawało mi się to niemożliwe), że bardzo szybko się adaptuje do nowych, zupełnie mi dotychczas obcych okoliczności, także społecznych.

 Bolą mnie owszem nogi i ręce, ale nie ma w chwili pracy to  znaczenia. Tak już jest po prostu i tyle.

 Gorzej było dziś rano, kiedy nie mogłam się podnieść, nie mogłam ruszać ręką za bardzo, bolą mnie plecy i mięśnie brzucha! Jest to dla mnie nowa wiedza. Od stania bolą mięśnie brzucha. Kto by pomyślał?

Wracałam do domku rowerkiem i byłam najszczęśliwsza i głodna jak wilk! Moje nogi wdzięczne za wprowadzenie opcji ruch gnały jak rącze konie. Boże jak pięknie!

Wieczorem LP3 i tańce na parkiecie. Dostałam jakiejś nerwicy ruchowej hihi

Ciekawostka miejska:

Pisałam Wam o nowej drodze rowerowej. Jest piękna. Szeroka, gładka, słowem raj dla rowerzystów! Prowadzi prawie od mojego domu do miasta.  Dużo miejsca zarówno dla pieszych jak dla zroweryzowanych, ale w jednym miejscu jest taki wąski chodniczek hihi i równie wąska droga rowerowa, bo to chyba jest droga rowerowa?! :))

 Jakże mnie wzruszyła ta drożynka 30 centymetrowa, jakże mnie rozbawiły te krawężniki z obu stron:)))

Popłakałam się ze śmiechu.

I na koniec.

Dziś przypada 75 rocznica urodzin Jima Hansona:)

Trzeba chwilkę poczekać aż się załaduje, ale zapewniam Was WARTO!

Sto lat, sto lat panie Hanson i manamana!!

P.S Dziś po 21 na Kulturze film "Peryferie". Nie wiem czy dobry, ale wychwalany był pod niebiosa w Tygodniku kulturalnym w zeszłym sezonie. A właśnie, ktoś wie co się stało z tym programem w nowej ramówce Tvp Kultura?!